Solunum vs. Solunum
İçerik
- İçindekiler: Solunum ve Solunum arasındaki fark
- Karşılaştırma Tablosu
- Soluma Nedir?
- Ekshalasyon Nedir?
- Anahtar Farklılıklar
- Sonuç
Teneffüs ve teneffüs arasındaki en önemli fark teneffüsün akciğerlere hava veya oksijen alma işlemi iken teneffüs akciğerlerden hava veya karbon dioksit verme işlemidir.
Nefes almak yaşamın bir özelliğidir. Tüm canlılar yararlı gazlar almak ve vücuttan zararlı gazlar çıkarmak için nefes alır. Akciğerlere hava veya oksijen girişi soluma olarak bilinirken, karbondioksiti salma işlemi soluma olarak bilinir. Tek bir nefes bir tam solunum ve ekshalasyon işleminden oluşur. Solunum hızı kişiden kişiye ve günlük aktivitelerine göre değişir. Sıradan bir insanın ortalama solunum hızı dakikada 15 ila 18 defadır. Ağır egzersiz veya koşu vb. Sırasında, dakikada 25 kez artabilir. Soluma sırasında akciğerin hacmi artarken soluk verme süreci onları söndürür. Diyafram nefes almada da rol oynar. Teneffüs sırasında aşağı inerek büzülür ve düzleşir, gevşetilir ve teneffüs sırasında yukarı hareket ederek kubbe şeklinde olur.
İçindekiler: Solunum ve Solunum arasındaki fark
- Karşılaştırma Tablosu
- Soluma Nedir?
- Ekshalasyon Nedir?
- Anahtar Farklılıklar
- Karşılaştırma Videosu
- Sonuç
Karşılaştırma Tablosu
temel | soluk alma | nefes verme |
Tanım | Akciğerlerde hava girişi süreci, inhalasyon olarak bilinir. | Akciğerlerden havanın salınması işlemi ekshalasyon olarak bilinir. |
Gazlar | Canlı organizmalar havayı içine çeken oksijen ve azot gazlarından oluşur. | Canlı organizmalar havayı solutan karbondioksit ve azot içerir. |
süreç | Bu aktif bir süreçtir. | Bu pasif bir süreçtir. |
Göğüs boşluğu | Teneffüs sırasında göğüs boşluğunun boyutu artar. | Ekshalasyon sırasında göğüs boşluğunun boyutu azalır. |
akciğer | Solunum sırasında akciğerlerin hacmi artar. | Ekshalasyon sırasında akciğerlerin hacmi azalır. |
Diyafram | Diyafram büzülür ve inhalasyon işlemi sırasında düzleşir. | Ekshalasyon işlemi diyaframı gevşetir ve kubbe şeklinde olur. |
Kaslar | Solunum sırasında, dış koztal kaslar kasılırken iç interkostal kaslar gevşer. | Ekshalasyon sırasında, iç interkostal kaslar büzülürken dış costal kaslar gevşer. |
Göğüs kafesi | İnterkostal kasların hareketinden dolayı göğüs kafesi yukarı ve dışa doğru hareket eder. | İnterkostal kasların hareketinden dolayı göğüs kafesi aşağı doğru hareket eder. |
Soluma Nedir?
Soluma, aynı zamanda ilham kaynağı olarak bilinir ve “Soluma” olarak adlandırılır. Otomatik olarak gerçekleşir ve bilinçli bir şekilde kontrol edilebilir ancak sınırlar dahilinde. Soluma, solunum döngüsünün bir parçasıdır. Burun deliklerinden havanın girmesini içerir. Oksijenle zengin hava burun boşluğundan geçer ve akciğerlere ulaşır. Akciğerler göğüs boşluğunda bulunur ve göğüs kafesiyle çevrilidir. Boşluğun dibinde yer alan büyük bir kaslı tabaka olan diyafram. Solunum sırasında, hava ciğerlere ulaştığında diyafram büzülür ve aşağı doğru hareket eder. Böylece göğüs boşluğundaki boşluğu arttırır ve akciğerlere genişlemesi için boşluk sağlar. Dış kostal kaslar inhalasyon sırasında büzülürken, kaburgaların iç interkostal kasları gevşer. Göğüs kafesini hem yukarı hem dışa doğru çeker ve göğüs boşluğunun boşluğunu arttırır. Akciğerlerden, bronşiyal tüplerden geçtikten sonra oksijen alveollere ulaşır. Oksijen veya hava alveollerin ince duvarlarından geçerek kan damarlarına ulaşır. Kan damarlarındaki Hemoglobin oksijeni taşır ve vücutta taşır.
Ekshalasyon Nedir?
Ekshalasyon ayrıca “nefes alıp verme” olarak da bilinir. Bu işlem tamamen inhalasyon işleminin tam tersidir. Akciğerlerin hacmi azalır. Diyafram gevşer ve kubbe şeklinde olur. Göğüs kafesinin interkostal kasları da gevşer. Yani, tüm bunlar göğüs boşluğunun boyutunu azaltmak için birleşiyor. Bu adımlar, karbondioksit bakımından zengin havayı akciğerlerden ve soluk borusundan dışarı çıkarır ve nihayet burun içinden vücudun dışına çıkarır.
Anahtar Farklılıklar
- Akciğerlerde hava alma işlemi soluma olarak bilinirken, akciğerlerden havanın salınması işlemi ekshalasyon olarak bilinir.
- Soluma aktif bir işlem iken soluma pasif bir işlemdir.
- Soluma, hava girişini aşırı oksijen ve azottan içerir, soluma ise karbondioksit ve azot bakımından zengin havanın çıkarılmasını içerir.
- Soluma sırasında akciğerlerin hacmi artar ancak soluma sırasında akciğerlerin hacmi düşer.
- Diyafram, solunum sırasında daralır, oysa nefes verme sırasında rahatlar.
- İnterkostal kasların hareketinden dolayı göğüs kafesi inhalasyon sırasında yukarı ve dışa doğru hareket ederken, ekshalasyon sırasında aşağı doğru hareket eder.
- Göğüs boşluğunun boşluğu soluma sırasında artarken, soluma sırasında azalır.
Sonuç
Yukarıdaki tartışmadan, Soluma'nın, oksijen bakımından zengin havanın akciğerler tarafından alındığı bir “nefes alma” süreci olduğu, soluk verme, akciğerlerin vücutta karbondioksit bakımından zengin havayı saldığı bir “nefes alma” işlemi olduğu sonucuna varılmıştır.